DZIECKO WYCHODZI NA SPACER Z PSEM?
Dziecko na spacerze z psem nie jest widokiem zaskakującym. Czasem, aby rodzice zgodzili się na czworonoga, stawiają warunek: „Dobrze, ale Ty będziesz się nim opiekować”. Dorośli często nie mają wystarczająco dużo czasu i opieka nad pupilem spada na pociechę. Sporo mówi się również o tym, że dzieci powinny mieć swoje obowiązki i się z nich wywiązywać. Ale czy samodzielne wychodzenie z psem na spacer może być jednym z tych obowiązków?
Czy dziecko może wyprowadzać psa?
Wiele osób sądzi, że w takiej sytuacji nie ma nic nadzwyczajnego ani złego. Oczywiście, można się z tym zgodzić, jednak pod warunkiem, że wycieczka psa i dziecka będzie odpowiednio przemyślana i nadzorowana. Podczas spaceru zawsze mogą wystąpić nieprzewidziane sytuacje (np. zdarzenie, które spowoduje agresywne zachowanie psa). Wtedy zagrożone może być zarówno dziecko, pies jak i osoby trzecie. Pies (nawet nieumyślnie) może wyrządzić szkodę dziecku lub innej osobie.
Jako rodzic musisz pamiętać, że maluch nie zawsze jest w stanie poświęcić wystarczająco uwagi psu, może nie dostrzec np. że pupil wybiegł na ulicę lub zjadł coś trującego. Czasem dziecko nie potrafi zapobiec grożącemu niebezpieczeństwu, a w stresie może reagować nierozsądnie.
W jakim wieku dziecko może wychodzić na spacer z psem?
Nie będę jednak analizował poszczególnych sytuacji i zagrożeń. Warto tylko zastanowić się czy wiek i doświadczenie Twojego dziecka pozwala na samodzielną opiekę nad psem. Znaczenie ma między innymi wielkość psa, rasa, wiek i usposobienie, ale też warunki w jakich spacer się odbędzie i jak długo będzie trwał.
Kto odpowiada za bezpieczeństwo psa?
Zwrócić przy tym należy uwagę, że przepisy prawa nie są obojętne na takie sytuacje. Należy pamiętać, że to rodzice, opiekunowie dzieci, czy właściciele psa w różnych okolicznościach ponosić będą odpowiedzialność za zdarzenia, które wystąpiły podczas spaceru dziecka z psem. Takie osoby ponoszą odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez psa będącego pod opieką dziecka.
Przepisy prawa regulujące zasady odpowiedzialności, mówią: kto zwierzę chowa albo się nim posługuje, obowiązany jest do naprawienia wyrządzonej przez nie szkody niezależnie od tego, czy było pod jego nadzorem, czy też zabłąkało się lub uciekło, chyba że ani on, ani osoba, za którą ponosi odpowiedzialność, nie ponoszą winy.
„Chowanie zwierząt” o którym mowa powyżej to rzeczywiste, stałe i systematyczne zajmowanie się zwierzęciem. Zapewnianie mu schronienia i wyżywienia, a także pielęgnowanie zwierzęcia i dbanie o jego zdrowie. Opieka okazjonalna czy grzecznościowa nie jest więc tym samym, co opieka sprawowana przez właściciela psa. Podstawową zasadą jest, że osoba dorosła będąca właścicielem psa (która chowa psa) odpowiada za szkody wyrządzone przez zwierzę, nawet gdy pies spaceruje z dzieckiem.
Na osobie zobowiązanej do nadzoru nad dzieckiem, ciąży również obowiązek naprawienia szkód wyrządzonych przez to dziecko. Wyjątek występuje, kiedy rodzic uczynił zadość obowiązkowi nadzoru albo gdy szkoda powstałaby także przy starannym wykonywaniu nadzoru.
Nie można zapominać, że pozostawiając psa pod opieką dziecka, ono samo może być narażone na niebezpieczeństwo. Taka sytuacja może mieć miejsce np. gdy wiek i doświadczenie dziecka nie są wystarczające, aby opiekować się dużym psem o mniej łagodnym usposobieniu.
Jako rodzic musisz znać przepis art. 106 kodeksu wykroczeń, który przewiduje, że ten, kto ma obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 dopuszcza do jego przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia, podlega karze grzywny albo karze nagany.
WAŻNE!
Co więcej, nie trudno sobie wyobrazić sytuację, w której mały opiekun i jego pies napotkają podczas spaceru innego psa, który będzie zachowywał się agresywnie. Próba rozdzielenia przez dziecko dwóch walczących ze sobą psów, może niestety zakończyć się skierowaniem psiej agresji również w kierunku małego opiekuna, co z kolei może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia dziecka.
Co może Ci grozić za puszczanie psa na spacer z dzieckiem?
Zgodnie z art. 160. Kodeksu karnego: kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Każdy kto zezwala na spacer dziecka z psem powinien być świadomy ram prawnych które dotyczą takiej sytuacji. Podstawowym kryterium oceny, przed pozwoleniem na samodzielny spacer dziecka z psem, powinien być zdrowy rozsądek. Odpowiednie dostosowanie wieku/doświadczenia dziecka do cech psa i długości spaceru oraz miejsca w którym spacer się odbywa, z pewnością przyczyni się do zwiększenia bezpieczeństwa małego opiekuna i zwierzaka.