SIBERIAN HUSKY: AKTYWNE GADUŁY KOCHAJĄCE PRZESTRZEŃ (INFORMACJE O RASIE).

Mamy przyjemność porozmawiać o psach rasy siberian husky z Justyną Wydrą, właścicielką hodowli Takuna FCI i opiekunką osiemnastu haszczaków. Pani Justyna zajmuje się rasą od 2003 roku, jest licencjonowaną zawodniczką sportu psich zaprzęgów, a w 2017 roku otrzymała brązową Odznakę Honorową Związku Kynologicznego w Polsce za szczególne osiągnięcia hodowlane. Przedstawmy więc naszym czytelnikom nieco ciekawostek o rasie :)

Siberian husky – pamięta Pani pierwsze spotkanie z tą rasą?

Miałam pięć lat, kiedy razem z rodzicami i ich pierwszą sunią rasy alaskan malamute zaczęliśmy jeździć na treningi psich zaprzęgów do Żabieńca koło Warszawy. Tam po raz pierwszy poznałam husky. Zauroczyły mnie swoim wyglądem, były „gadułami” i szybko biegały w zaprzęgach.

Co dla opiekuna w praktyce oznacza życie z psem rasy pierwotnej? Czy wymagają innego podejścia?

Kiedy zdecydujesz się na siberiana, to albo pokochasz tego wesołego szczeniaka i się zgracie, a twoje życie na pewno nie będzie nudne, albo będzie to twój pierwszy i ostatni husky. To psy, które są wspaniałe, lecz specyficzne. Charakteryzuje je piękna i bogata mowa ciała, wymagają od właściciela myślenia, czasu, trochę wyrozumiałości, uczą pokory i dyscypliny. Jednocześnie potrzebują odpowiedzialnego i mądrego przewodnika. Jeśli nie zorganizujesz siberianowi czasu, on to zrobi za ciebie. To psy, które odpowiednio prowadzone są bardzo zżyte ze swoim właścicielem, jednak nie można zapominać, że jako rasie pracującej nie wystarczą im trzy pięciominutowe spacery wokół bloku. Lubią mieć konkretne zadania, określony czas na spacery i na treningi oraz odpoczynek.

Czy naprawdę każdy pies tej rasy ma skłonność do ucieczek?

Anatomicznie tak :) To psy średniego wzrostu o lekkiej, sportowej sylwetce, szybkie, skoczne i pomysłowe, jednak nie oznacza to, że ich jedynym celem w życiu jest uciekanie. Husky ucieka z terenu z dwóch powodów: gdy teren nie jest zabezpieczony i pies przypadkiem wyjdzie, lub gdy… nie ma pracy, nudzi się i zbyt długo jest sam. To nie są psy „na podwórko”. Jeśli mamy dom z ogrodem, to podczas naszej nieobecności husky powinien przebywać w domu lub mieć dostęp do ogrodzonego i zabezpieczonego wybiegu z podmurówką i dachem. Wybieg odgrywa wtedy rolę azylu dla psa, bezpiecznego „pokoju” pod nieobecność właściciela. Dzięki temu pies nie wyjdzie poza teren, nie wpadnie pod samochód, nie zostanie ukradziony, a suczka nie zajdzie w nieplanowaną ciążę.

Jak należy dbać o ich szatę?

Siberiany obficie linieją zwykle dwa razy w roku. Wtedy należy wyczesać wypadający podszerstek lub można umówić psa do groomera (psiego fryzjera), który pracuje ze szpicami i potrafi prawidłowo zadbać o pielęgnację psa tej rasy. Są to psy, których absolutnie się nie strzyże! Pielęgnacją swoich osiemnastu husky zajmuję się sama i robię to w naszym salonie SPA dla psa. Kąpiel, wysuszenie profesjonalną dwusilnikową suszarką i wyczesanie siberiana zajmuje mi do dwóch godzin. Moje psy bardzo lubią te zabiegi, ponieważ są do nich przyzwyczajane od szczenięcia.

Jakie są minusy rasy? Kto nie będzie dobrym opiekunem dla tego psa?

Minusem może być instynkt łowiecki i niezależność. W zależności od konkretnej linii, cechy te są silniejsze lub słabsze. Nad obiema należy pracować od szczenięcia.

Zdecydowanie siberian nie jest dobrym kandydatem na psa dla osoby:

1. zbyt dominującej lub niepewnej i niekonsekwentnej (husky potrzebuje stabilnego przewodnika) ,
2. wolącej leniuchowanie na kanapie od wieczornego spaceru. Husky są energiczne, potrzebują mieć zajęcie (spacery, sport), ale też czas na zabawę z KONGiem lub gryzakiem na wyciszenie. Standardowa karma dla dużych psów dobrze sprawdzi się do wypełniania zabawek.
3. mającej bzika na punkcie czystości w domu (kłaczki haszczaka znajdziecie nie tylko na ubraniach, ale czasem też w porannej kawie),
4. uważającej, że „szczęśliwy pies to wolny pies” i że w ten sposób się wybiega… Siberian nie wybiega się na psim wybiegu i nie można go puszczać luzem w lesie! Zamiast tego należy zorganizować mu treningi i np. zapisać się do klubu zaprzęgowego, a w wolnych chwilach zaangażować się w dogtrekking lub canicross.

A w jakim domu będzie mu doskonale?

Doskonale będzie się czuł przy fajnym, pomysłowym opiekunie, który będzie miał czas i odpowiednie podejście do psa. Opiekun idealny będzie chciał spędzać z husky czas aktywnie i nie zabraknie mu motywacji do pracy z czworonogiem.

Czy dobrze sprawdzi się jako pierwszy pies?

Tak. Ważniejsze od tego, czy będzie pierwszym, czy piątym psem jest podejście opiekuna do wychowania psa. Husky trzeba prowadzić mądrze, potrzebują jasnych zasad, pracy i więzi z właścicielem. To bardzo inteligentne psy (co niektóre osoby przerasta).

Husky kojarzą nam się z chłodnymi regionami, jak znoszą upalne lato?

Dobrze znoszą lato. Zwykle na przełomie wiosny i lata obficie linieją dzięki czemu jest im chłodniej. Latem są najaktywniejsze wcześnie rano i późnym wieczorem. Większość dnia przesypiają w chłodnym miejscu (kafelki w domu lub ulubiony dołek wykopany na podwórku). Nie powinno się strzyc husky – wbrew błędnym przekonaniom, psu nie pomoże się to ochłodzić latem. Zamiast tego, należy psa wyczesać szczotką odpowiednią dla tej rasy, czyli tzw. pudlówką lub w okresie linienia zapewnić psu wizytę w psim salonie, w którym zostanie wykąpany, wysuszony i wyczesany.

Jak to jest z ich oczami? Czy zawsze muszą być błękitne i czy kolor wpływa na zdrowie/widzenie psa?

Husky mogą mieć oczy brązowe, niebieskie i różnokolorowe. Kolor oczu nie ma wpływu na zdrowie siberiana. W naszej rasie można badać psa genetycznie pod kątem PRA (postępujący zanik siatkówki) oraz klinicznie u weterynarza specjalisty okulisty. Szukając szczenięcia warto dowiedzieć się jakie badania mają rodzice. Fakt posiadania przez rodziców prawidlowych badań, zwiększa szansę na to, że szczenię po nich również będzie zdrowe. Musimy jednak pamiętać, że pies to żywy organizm i nie wszystko da się przewidzieć.

A na co najczęściej chorują te psy?

Siberian husky to raczej zdrowa rasa. Czasami zdarzają się problemy okulistyczne, dlatego większość hodowców ze Związku Kynologicznego w Polsce bada swoje psy u specjalisty od okulistyki zwierząt. Jak u każdego psa może też wystąpić dysplazja stawów, dlatego tak ważne jest, by mądrze prowadzić szczenię i nie przeciążać go nadmiernym ruchem, póki stawy się rozwijają. Należy pamiętać też o suplementacji.

Nadal dużym problemem są u nas pseudohodowle. Dlaczego, szczególnie w wypadku husky, trzeba wybrać dobrą hodowlę z ZKwP/FCI?

To ciekawe pytanie. Tak, jak obserwuję różnice w budowie i zachowaniu psów z różnych linii wystawowych oraz pracujących w ZKwP, tak zdecydowaną większość psów z pseudohodowli poznam od razu. Zwykle są to psy o nadmiernie dominującej postawie ciała, spięte, często długowłose, zbyt wysokie, noszące ogon jak malamut na grzbiecie, rzadko mające naturalny „drive” do pracy w psim zaprzęgu. Oczywiście są wyjątki, lecz rzadkie.

Wielu opiekunów psów kupionych z pseudohodowli boryka się z problemem agresji w stosunku do ludzi i innych zwierząt. Przyczyną mogą być tu geny, zbyt wczesne zabranie od matki (wiele pseudohodowli chce jak najszybciej sprzedać szczenięta), złe doświadczenia z pierwszych tygodni życia (jeszcze w hodowli), nieprawidłowa socjalizacja lub jej brak…
Zastanawiając się nad psem warto pamiętać, że zwierzę będzie z nami przez około 15 lat.

Szukając szczenięcia warto dowiedzieć się:

1. Czy hodowla jest zarejestrowana w Związku Kynologicznym w Polsce, co gwarantuje nam czystość rasy i otrzymanie metryki uprawniającej do wyrobienia rodowodu uznanego przez międzynarodową federację kynologiczną FCI.
2. Jakie doświadczenie ma hodowca? Od kiedy hoduje siberian husky? Czy zajmuje się sportem zaprzęgowym? Czy bierze udział w zawodach i wystawach? To wszystko może przełożyć się na pracę i wychowywanie psów oraz miotów, a także dalsze wsparcie i pomoc ze strony hodowcy dla nowych opiekunów szczeniąt.
3. Jak psy w hodowli żyją na co dzień? Jakie mają charaktery? Jakim badaniom zostały poddane? Gdzie odchowywane są szczenięta?

Nie bójcie się zadawać pytań – dobry hodowca na pewno szczegółowo na nie odpowie.

Zastanówcie się również nad swoją sytuacją życiową: co przez te kilkanaście lat może się wydarzyć, czy naprawdę podołacie opiece, co zrobicie w razie wyjazdu na wakacje lub gdy stracicie pracę lub zachorujecie? Pies to nie tylko przyjemności ale i obowiązki oraz koszty (tania karma dla psa nie wchodzi w grę, a z wiekiem każdy pies będzie wymagał częstszych wizyt u lekarza). Co się stanie, gdy będziecie w zagrożonej ciąży lub gdy urodzi się dziecko? Czy będziecie mieć czas dla psa lub opcję wsparcia w rodzinie, hodowcy, przyjacielu w każdej sytuacji?

Jeżeli nie zależy wam na zakupie szczenięcia z rodowodem, to pomyślcie o adopcji. Dużo psów w typie husky szuka domów, ponieważ wzięli je ludzie, których opieka przerosła lub z czasem dla psa zabrakło czasu, chęci… Jeżeli macie możliwość dać dom dorosłemu psu po przejściach, macie doświadczenie i chęci oraz czas , to warto to rozważyć. W naszym rodzinnym domu przewinęło się dużo psów, którym pomogliśmy, znalezionych lub nam podrzuconych. Kilka z nich zostało u nas na zawsze, inne oddawaliśmy do adopcji. Psy do adopcji możecie znaleźć w schroniskach, fundacjach i w internecie.

Na koniec: największe stereotypy o rasie to…

‘To głupie psy.”
Jest wręcz odwrotnie – to bardzo inteligentne psy i szybko uczące się poprzez naśladownictwo :) Jeśli właściciel nie zorganizuje im zajęcia, one zrobią to same. Husky uwielbiają popisywać się sztuczkami, których zostały nauczone. Lubią być chwalone i powtarzają zachowania, które się im opłacają. Mądry opiekun może stworzyć z siberianem wyjątkową więź i mieć bardzo karnego psa.

„Husky musi biegać 20 km dziennie.”
Dorosłemu siberianowi w tygodniu wystarczą takie spacery, jak każdemu innemu psu, w tym jeden dłuższy (ok. 1 godziny), a w weekendy trasa ok 6-8 km w psim zaprzęgu, przy rowerze lub w canicrossie (bieganie z psem).

„Rasowy husky ma niebieskie oczy.”
Siberian może mieć oczy błękitne, brązowe lub różnookie (np. jedno niebieskie, drugie brązowe lub oko pół na pół).

„Husky to mniejszy malamut.”
To dwie zupełnie inne rasy, różniące się wieloma cechami. Wielkością, budową, temperamentem, pracą w zaprzęgu, umaszczeniami i kolorem oczu (malamuty mają wyłącznie brązowe oczy). Inaczej biegają, mają inną hierarchię w stadzie, ale obie rasy są cudowne w odpowiedzialnych rękach :)

Dziękujemy i życzymy dalszych sukcesów hodowlanych!

Justyna Wydra
Licencjonowana zawodniczka Polskiego Związku Sportu Psich Zaprzęgów, technik weterynarii, psi fryzjer, Vice Mistrzyni Polski J. w kategorii C1, zdobywczyni licznych medali na wyścigach psich zaprzęgów i na wystawach psów rasowych. Instruktor Szkolenia Psów. Behawiorysta psów. Współzałożycielka i trener w Szkole Maszerskiej ALASKA. Współtwórca Zwierzyńca Filmowego i trener zwierząt filmowych. Dogoterapeuta w Fundacji Alaska.
Facebook

Forum dla miłośników rasy siberian husky